| | | | |
Wou d ' Uelzecht durech d'Wisen Zeit, Duerch d'Fielsen d' Sauer Брехт, Wou d'laanscht d Риф» Musel dofteg bléit, Den Himmel WAIN ONS mécht: Dat , как onst земли, ель Дат мерный géif Hei nidden аллес вона, Ons Heemechtsland dat mir so déif An onsen Hierzer dron. | Où l'Alzette arrose champs et prés La Sre baigne les rochers; Où la Moselle, riante et belle Nous fait cadeau du vin C'est notre pays pour lequel Nous risquons tout sur terre; Notr'chère et adorable patrie Dont notr'âme est remplie. | Wo die Alzette durch die Wiesen zieht, Durch die Felsen die Sauer bricht, Die Rebe längs der Mosel blüht, Der Himmel Wein verspricht: Dort ist das Land, für dessen Ehr Kein Opfer uns zu schwer, Die Heimat, die als teures Gut In unseren Herzen ruht. | Где Альзетта через луга течет, И галька косит Зауэр, Вдоль Мозеля цветут виноградные лозы, Как Небеса дарит нам вино: Это земля, для чести, которую, Ни одно испытание не окажется слишком велико: Наша Родина, которая никогда не может потерять, Рейтинг и рейтинг наших сердец. | Там , где Альзетт течет медленно, Sauer играет дикие шалости,
где ароматные виноградники обильно растут
на банках Mosella в;
Здесь лежит земля, ради которой мы
осмелились бы на все здесь внизу,
Наша собственная, наша родная земля, которая занимает
Глубоко в наших сердцах.
|
An sengem donkle Bëscherkranz, Vum Fridde stëll bewaacht, Sou ouni Pronk an deire Glanz Gemittlech léif et laacht; Säi Vollek frou sech soë kann, An 't si keng eidel Dreem: Wéi wunnt et sech sou heemlech dran, Wéi as' t sou gutt doheem! | Dans sa couronne bois sombre toujours gardée par la paix, Donc, sans faste et la splendeur cher, Confortable à l'amour en riant. Son peuple puisse dire est heureux Et il n'ya pas de rêves vides: Комментарий является agréable mais voici la vie, dans quelle mesure est-il de la maison. | In seinem dunklen Wälderkranz, vom Frieden still bewacht, So ohne Prunk und teuren Glanz, Gemütlich lieb es lacht. Sein Volk sich glücklich sagen kann, Und es sind keine leeren Träume: Wie heimelig sich's doch hier wohnt, wie gut ist's doch daheim. | В ее темном венке леса, Все еще охраняемая миром, Без хвастовства, Она нежно улыбается с легкостью! Ее народ может с радостью сказать, Что ни одна мечта не остается безнадежной: Как приятно здесь оставаться, Как хорошо быть дома. | |
Gesank, Gesank vu Bierg an Dall Der Äärd, déi äis gedron; D'Léift huet en treie Widderhall A jidder Broschts gedon; Fir, d'Hemecht ass keng Weis ze schéin; All Wuert, dat vun er klénkt, Gräift äis an d 'Séil wéi Himmelstéin An d'A wéi Feier blénkt. | Chant, chant, de la montagne et la vallée La terre, qui nous portait, Les «amoureux a un écho fidèle», эффект данс chaque sein. Pour le pays quelque façon que ce soit trop beau Chaque mot qui sonne hors de lui, Prendre l'âme comm Himmelstön Et nos yeux brillants Com le feu. | Gesang, Gesang, von Berg und Tal Die Erd ', die uns getragen, Die Lieb' hat einen treuen Widerhall In jeder Brust getan. Für die Heimat ist keine Weise zu schön, Jedes Wort, das aus ihr klingt, Ergreift die Seel 'wie Himmelstön' Und unser Auge wie Feuer blinkt. | Пой, пой, на высоком аре и широкой долине, Земля, родившая наши рождения, Наша любовь с верным эхом все еще, Наши сердца бьются от веселья! Для нее нет песни слишком августейшей, И с каждым словом сказано, Душа содрогнулась, как раскат грома, И глаза загорелись. | |
О Du do uewen, deen seng Hand Duerch d'Welt d'Natioune leet, Behitt Du d'Lëtzebuerger Land Vru Friemem Joch a Leed; Все оттенки, как Kanner schon De fräie Geescht jo ginn, Looss viru blénken d'Fräiheetssonn, Déi mir sou laang gesinn! | Ô Toi aux cieux qui nuit et jour Diriges les Nations du monde; Écarte du pays de Luxembourg L' oppression étrangère Enfants nous avons reçu de Toi L'esprit de la liberté; Permets au soleil de liberté De luire à tout jamais. | O Du dort droben, dessen Hand Den Völkern gibt Geleit, Behüt das L Luxembourgger Land Vor fremdem Joch, vor Leid! Als Kind empfingen wir von Dir Den freiheitlichen Sinn, Die Freiheitssonne, unsre Zier, Lass leuchten fernerhin! | О Ты, вышний, день и ночь, Направляющий народы собственноручно, Охраняй нашу люксембургскую землю От чужого ига и боли! Как детей, Ты нас одарил, Дух свободный, непокоренный, Пусть еще раз солнце свободы, Ибо сейчас и все время светится! | О Ты, над чьей могучей рукой Делает государства или низвергает их, Защити эту люксембургскую землю от чужеземного ига и горя . Твой дух свободы дарует нам сейчас, как и раньше. Пусть солнце Свободы светится в лучах славы Сейчас и во веки веков. |