Бялыня


Бялы́ня (польск. Białynia, Bialina, Bielina, Bielizna, Bieluzna, Konopka) — польский дворянский герб.

В голубом поле в подкове, шипами вверх обращённой, золотой крест, над крестом стрела острием вверх. На шлеме пять страусовых перьев.

Фигуру на этом гербе объясняют тем, что в войну Владислава Локетка с магистром Прусского ордена при осаде местечка Бялыня в 1332 г. кто-то из приближенных к королю лиц придумал сделать и бросить в неприятельский лагерь стрелу с горючими веществами. Победа, через то одержанная, дала отличившемуся право на знамя, имя которого напоминает о месте отличия. Ср. Ястржембец[1].

Bernatowicz, Białecki, Białobłocki, Białobocki, Białynia, Białynicki, Biluński, Билунские (Biłuński), Бирули (Birula), Biwil, Бордзиловские (Bordziłowski), Borzdziłowski, Bostowski, Brzostowski, Ceprzyński, Chołodecki, Chomichowski, Ciekawy, Czubik, Dziećmiarowski, Dziedziel, Ginejko, Glinka, Glińka, Golimiński, Goliniński, Harbuz, Jankowski, Jaszczechowski, Jawłowski, Jawosz, Jawoysz, Kociubiński, Koczowski, Kodź, Konopka, Kowarski, Коверские (Kowerski), Kowzan, Kutkiewicz, Leszczyński, Łakowicz, Ławrynowicz, Ławrynowski, Maksymowicz, Marcinkiewicz, Męczkowski, Miksiewicz, Moglik, Небридовские (Niebrzydowski), Niemski, Nowochoński, Новогонские (Nowohoński), Odroclew, Pasenko, Poszylski, Rafanowicz, Rymkiewicz, Rzepecki, Rzepnicki, Rzepniewski, Rzepnik, Sadowski, Studziński, Sulkowski, Sułkowski, Сушки (Suszko), Szaputa, Szczęsnowicz, Szuszko, Wieniawski, Wilczek, Witkiewicz, Wojcikiewicz, Wójcik, Wójcikiewicz, Zabłocki, Zacharski, Zagrocki, Zagrodzki, Zamotyński, Zdanowicz, Zyżniewski, Żdanowicz, Жизневские (Żyzniewski), Żyźniewski, Żyżniewski