Андреа Врана ( эт. 1261) был албанский дворянин назначен Манфреда Сицилийского в качестве капитана Durazzo (Дуррес) . Семья Врана проживала в замке села Шибер , ныне Матского района .
Жизнь [ править ]
Андреа Врана происходил из известной знатной семьи Врана. [1] Семья проживала в селе Шибер , сегодня Матского района . [2] [3] В византийской-Norman войны и крестовые походы в 11-12 веках дали албанским мощным семьи повышенной политическое значение. И византийцы, и норманны пытались заручиться их поддержкой, предлагая политические посты. [2] В связи с этим Манфред Сицилийский решил доверить руководство навязанным военным правительством в Дураццо Андреа Врана. [1] Он был назначен капитаном (капитаном) города.[1] До этого его родственник служил в 1185 году чиновником Византийской империи в регионе Мат. [2]
После смерти Манфреда в битве при Беневенто Врана отказался передать территории, находящиеся под его юрисдикцией, деспотату Эпира и Карлу I Анжуйскому . Случай с Андреа Врана показывает, что Манфреду удалось заключить союзы с местными лидерами, некоторые из которых помогали противостоять противникам Манфреда в Италии . [2]
Первое упоминание об Андреа Врана датируется 1261–1266 гг. Как « капитан Арбан Чмибри, Андреа Врана » в надписи в церкви в Рубике , на северо-западе Албании. Хотя Врана подожгла его, часть церкви уцелела. [4] [3] [5]
Ссылки [ править ]
- ^ a b c Scuola archeologica italiana di Atene (2008). Annuario della Scuola archeologica di Atene e delle missioni italiane in Oriente, Volume 2; Том 83 . Istituto poligrafico dello stato. п. 729.
Манфреди навязывает военную губернаторство Дураццо, вступает в капитано-делла-читта Андреа Врана, че венива да уна фамилья феодале locale molto conosciuta. Dopo la morte di Manfredi nella battaglia di Benevento (1266), французский Карло д'Анджио навязывает ...
- ^ a b c d Анамали, Скендер (2002). Historia e popullit shqiptar . Botimet Toena. п. 206.
Ballafaqimi i Perandorisë Bizantine me normanët e Italisë dhe me kryqëzatat në shek. XI-XII, nxori në plan të parë rolin e shqiptarëve dhe të tokave shqiptare që u ndodhën në qendër të këtij ballafaqimi. Qëndrimi я shqiptarëve përcaktoi dukshëm zhvillimin е fushatave ushtarake të Perëndimit, ndaj pushteti qendror bizantin у përpoq той mbante në ANEN е ветеринар fisnikërinë Shqiptare, герцог й joshur ATE мне privilegje е tituj Дерите ДНО меня ofiqe të lakmueshme në ushtrinë ДНО administratën Bizantine. Duke Pasur Parasysh Forcën dhe rolin e parisë feudale të Arbrit në fatet e kësaj treve, Manfredi ia besoi postin e kapitenit të Durrësit e të Arbrit një fisniku nga një shtëpi e njohur feudales, Andre njohur feudales. Në vitin 1185, në kohën e fushatës normane, një tjetër pinjoll i kësaj familjeje kishte kryer funksione të ngjashme në atë trevë si Strateg i Bizantit.Fundi i mbretit Manfred në Betejën fatale të Beneventit, shkaktoi pështjellim në zotërimet shqiptare të Hohenshtaufëve të Sicilisë. Menjëherë pas Manfredit, edhe mëkëmbësi i tij адмирал Kinardi ra viktimë e një komploti të kurdisur në Kaninë nga деспот Михали II Engjëlli i Epirit në bashkëpunim me të shoqen e nféngërë e njeriut tédéngée téngéngéré téréné é Por, pavarësisht nga kjo, despoti nuk arriti t'i shtinte në dorë zotërimet e Manfredit. Njerëzit e këtij, si këshilltari i Kaninës, Jakob Balsiniani, ai i Korfuzit, Verner Alamani, dhe kapiteni i Durrësit-Arbrit, Andrea Vrana, refuzuan t'ia dorëzojnë деспотит на jirituris të jiritur. Të njëjtën gjë bënë edhe më 1267, kur ngadhënjyesi i Beneventit e vrasësi i Manfredit, francezi Karl Anzhu,у çoi fjalë funksionarëve të ish-mbretit Hohenshtaufen në Shqipëri që ta njihnin atë si mbret i ri i Sicilisë.
- ^ a b Instituti i Historisë (1967). Студиме историке . Akademia e Shkencave. п. 186.
1261-1266 në mbishkrimin e kishës së Rubikut përmendet «Kapitani Arbëve të Cmimbrit dmth.
Андреа Врана («Capt Arban Cmibri id. E Andrea Vrana»).
10 Nga mbishkrimi i sipërm nxjerrim se Andrea Vrana kryeqendrën e tij e kishte në Cmibri dmth.
në Xibrin e sotëm të Matit,
- ^ Pistarino, Balletto 1997 , стр. 1246:
Андреа Врана, венне монастыря Сан-Сальваторе. Il primo errore, che balza subito agli occhi, riguarda la datazione: non può assolutamente trattarsi dell'anno 1267, perché in quella data Manfredi era già morto, ...
- ↑ Instituti i Monumenteve të Kulturës (1979). Монументет . Ministria e Arësimit dhe Kulturës. п. 66.
Ме са куптохет, киша нук у догдж е тера дхе нджэ вэжгим и вэмёндшэм нэ венд трэгон се эдхе мбишкрими и витит 1254 у бе мби нджэ тджетэр мэ тэ мошэм, и чили нук лексохет, по кэ каджа.
Кешту vërtetohet се кишо ка пэсуар диса дэмтайм, апо се джанэ берэ пуниме мэ се нджэ херэ нэ тэ (1254, mbas 1265-66).
Афрескат е садж тэ сотме и перкасин кохес перпара джегджес це и бэри зоти и Арбэрит, Андреа Врана, джегже прей сэ cilës абсида шпэтои джо кек.
